Ad Vitam Amicus
Engelse Cocker Spaniëls

De Engelse Cocker Spaniël is een van de oudste hondenrassen. De eerste schriftelijke melding van een Engelse Cocker Spaniël stamt uit 948.

In de 18e eeuw werd voor het eerst over de Engelse Cocker spaniël gesproken in Engeland. Het waren ideale honden voor de jacht op de houtsnip vanwege hun perfecte formaat en dikke vacht. De Engelse Cocker Spaniël liet zich niet tegen houden door doornstruiken en dichtbegroeid gewas; ze konden zich, door hun formaat, overal doorheen manoeuvreren. Door zijn moedige jachtpassie, waardoor zij regelmatig verwondingen aan hun staart opliepen, werden deze destijds gecoupeerd. Dit werd toen in de rasstandaard opgenomen.

In de 19e eeuw werden de Spaniels opgedeeld in grote Spaniels (Field spaniël) en kleine Spaniels (Cocker Spaniël). Deze verdeling was gerelateerd aan het gewicht van de hond. Boven de 25 Engelse ponden werd de hond ingedeeld bij de Field Spaniël en onder dat gewicht bij de Cocker spaniël.

In het tweede gedeelte van de 19e eeuw is men begonnen met een fokprogramma dat geleid heeft tot de hedendaagse Engelse Cocker spaniël. In Engeland werd de eerste Engelse Cocker spaniël Vereniging in 1885 opgericht, in Nederland was dat in 1906.

Bron: VLECS